Küçükçekmece Evde Masaj

“Ben deÄŸil.” Turner’ın aÄŸzından kaçıverdi. Bunu söylemiÅŸ olduÄŸine inanamıyorum. Küçükçekmece Evde Masaj  Miranda az önce yazdığı laflara baktı. Küçükçekmece Evde Masaj O sırada, on üçüncü günlüğünün kırk ikinci sayfasındaydı ama ilk defa – dokuz yıl önceki o alınyazısı gününden sonrasında ilk kez – ne yazacağı hakkında hiçbir fikri yoktu.O tekdüze geçen günlerinde bile (ki çoÄŸunlukla öyleydi) yazacak bir ÅŸeyler uydurmayı baÅŸarmıştı.

On dördüncü yaşlarının mayıs ayı – Uyandım. Giyindim. Kahvaltı yaptım: Kızarmış ekmek, yumurta, pastırma. Adı bilinmeyen bir bayatım yazdığı Kül ve Ateş’i okudum. Kül ve Ateş’i babamdan sakladım. Öğle yemeği yedim: tavuk, ekmek, peynir. Fransızca eylem çekimlerini çalıştım. Büyükanneme mektup yazdım.

AkÅŸam yemeÄŸi yedim: biftek, çorba, puding. Birazcık daha Kül ve AteÅŸ okudum, yazarın kimliÄŸi hâlâ belli deÄŸil. Yoruldum. Uyudum. Rüyamda onu görmüş oldum. Bunlar, aynı yıl 12 Kasım’da yaptığı kayıtlarla karıştırılmamalıydı – Uyandım. Kahvaltı yaptım: yumurta, kızarmış ekmek, jambon Eski Yunan tragedyası okuyarak müthiÅŸ bir ÅŸov yaptım. BoÅŸuna. Vakitın çoÄŸunu pencereden dışarı bakarak geçirdim. Öğle yemeÄŸi yedim: balık, ekmek, bezelye. Latince eylem çekimlerini çalıştım.

Küçükçekmece Evde Masaj

Büyükanneme mektup yazdım. AkÅŸam yemeÄŸi yedim: rosto, patates, puding. Tragedyayı masaya getirdim (kitabı, olayı deÄŸil). Küçükçekmece Evde Masaj  Babam fark etmedi. Yattım. Uyudum. Rüyamda onu gördüm. Oysa ÅŸimdi – ÅŸimdi, büyük ve çok önemli bir ÅŸey gerçekleÅŸtiÄŸi süre (ki böyle bir ÅŸey hiç olmuyordu) söyleyecek bir tek sözü vardı – Bunu söylemiÅŸ olduÄŸine inanamıyorum. “Peki, Miranda, ” diye kendi kendine mırıldandı, bir yandan da elinde tuttuÄŸu tüyün ucundaki mürekkebin kurumasını seyrediyordu,

“Bir günlük yazarı olarak üne kavuÅŸamazsın.” “Ne dedin sen?” Miranda günlüğünü çat diye kapattı.Olivia’nın odaya girdiÄŸini fark etmemiÅŸti. “Hiç, ” dedi telaÅŸla. Olivia yürüdü ve kendini halının öteki ucundaki yataÄŸa attı. “Ne korkunç bigün.” Miranda başını salladı ve arkadaşının yüzünü görebilmek için sandalyesini çevirdi. “Cenazeye gelmene sevindim, ” dedi Olivia iç çekerek. “Gece burada kalacağın için de teÅŸekkür ederim.” “Sözü mü olur, ” diyerek yanıtladı Miranda. Hiç mesele deÄŸildi,

hele Olivia ona ihtiyacı olduÄŸunu söyleyince. “Ne yazıyorsun?” Miranda günlüğüne baktı ve kapağını saklamak için elleriyle defterin bütününü kapattığını ancak o süre fark etti. “Hiç, ” dedi.